Van Ventspils naar Liepaja

Zaterdag 6 Juli.

Onze tocht gaat verder via Kuldiga naar liepaja dat weer aan de kust ligt. Kuldiga is, volgens de boeken, een mooi stadje, dus we moeten daar een tussenstop maken.

Het historisch centrum wordt volledig op de schop genomen. Enkele straten die door de eeuwen heen hoger zijn komen te liggen worden zelfs uitgegraven en verlaagd. Op het centrale plein was dat ongeveer 1 meter. De oude muren van de huizen worden daardoor zichtbaar en moeten dus ook worden hersteld. Langs Kuldiga stroomt de Venta. Er ligt daar een zeer mooie oude indrukwekkende stenen boogbrug over de rivier en vlak daarnaast een waterval.

De waterval is maar 2 meter hoog maar wel 249 meter lang. Na kuldiga zijn we naar de camping “Gaila” gereden. Deze ligt 13 km ten zuiden van Liepaja op 400 meter van de zee. Het is een rustige familie camping en het sanitair is allemaal zeer eenvoudig, maar wel schoon. Het is in een klein groen gebouwtje gevestigd.

Zondag 7 Juli.

We besluiten om met de bus Karoste te gaan bezoeken. Karoste betekent eigenlijk kazerne. Karoste ligt ten noorden van Liepaja.

Het is een stadsdeel van Liepaja dat omstreeks 1900 als een marinebasis werd gebouwd door de Russische tsaar Alexander de IIIe. Het werd een op zichzelf staande basis, gebouwd als een stad, dus inclusief eigen infrastructuur zoals water en elektra voorziening, scholen en kerk. De orthodoxe zeekathdraal St Nikolai, die daar bij hoort,  werd aan het begin van de eerste wereldoorlog door de russen gedeeltelijk geplunderd. De Russen namen de ikonen en klokken mee naar Rusland. In de tweede wereldoorlog hebben de Duitsers alles wat nog waarde had meegenomen. Later onder bezetting van de Sovjets werd de kerk een sportzaal en een bioscoop. Het is verbazingwekkend dat de kerk er nog staat.

Na het vertrek van de Sovjets in 1991 is de kerk van lieverlee weer wat hersteld. Vanuit Karoste zijn we over de Kalpaka-brug (Draaibrug ontworpen door Eifel) naar het middelste stadsdeel van Liepaja gelopen.

Daar hebben we weer de bus genomen naar het oude centrum van Liepaja. In de oude stad is een route uitgezet middels muzieknoten die in de stoep zijn verwerkt. Deze route hebben we gevolgd.

Vanzelfsprekend kwamen we langs allerlei gebouwen die met muziek hadden te maken. Zo ook langs de Heilige drie-eenheid kerk. Daar begon toevallig een orgelconcert. Dus daar zijn we een uurtje blijven zitten. Het is een van de grootste orgels van Europa. Nadat we ergens hebben gegeten waren we met de bus om 21.30 uur weer terug op de camping.

Maandag 8 juli 2013.

Vandaag maken we er een rustige dag van. Als de zon schijnt gaan we naar de zee. We verkennen de camping waar we staan, het is net een openlucht museum.

Naast ons staat een 4 wiel aangedreven vrachtwagen met een unit er op. Hij is als camper ingericht.

De eigenaar hebben we al een paar keer zien lopen in een shirt en broek dat onder de smeer zit. Lammie gaat eens informeren en het blijkt dat hij panne heeft. De kruiskoppeling in de voorwielaandrijving is kapot en er zijn nog ergens wat lagers kapot in de ophanging van het rechter voorwiel. Even later komt hij even bij ons zitten en verteld dat hij op z’n eentje naar Mongolië is geweest. De auto heeft daar nogal wat te verduren gehad en daardoor is de zaak kapot gegaan. Er zijn daar geen wegen maar zogenaamde pistes. Dat zijn stroken van ongeveer 100 meter breed waar de route over ligt. Er zou s’avonds een monteur vanuit Liepaja langs de camping komen om te kijken wat er nodig is om het te repareren.

Hij adviseert iedereen om niet alleen zo’n reis te ondernemen. Wij komen de dag verder door met luieren en in de zon liggen. Morgen gaan we naar Klaipeda in Litouwen.